เพลงยาวประเทศไทย ๑

 

แจ่มจำรูญเจิดจำรัสสัมผัสถ้อย

เดือนคืนคล้อยเคลื่อนผ่านกาลสมัย

ทิวาวันอันลำเค็ญย่อมเป็นไป

โลกหมุนไกลใจเปลี่ยนหมุนเวียนวน

 

เด่นสกาวดาวดวงอันช่วงโชติ

ส่งแสงโรจน์ทุกราตรียังมีหม่น

ความเป็นจริงฉันใด นะใจคน

แสนสับสนสับปลับ ลับ-ลวง-พราง

 

ต้องยื้อแย่งแข่งกันทุกวันวี่

ต่างถือดีทำตัวเด่นเห็นตัวอย่าง

พังประตูข้ามฝันดันสุดทาง

ทั้งโดดขวางทางเดินทำเกินควร

 

พวกนักค้าร่ำรวยฉวยโอกาส

วิปลาสคอรัปชั่นจนผันผวน

ราชการ ราดชะเก จึงเรรวน

หลากกระบวนล้วนบิดจนหวิดพัง

 

ถิ่นเมืองไทยเรืองราวมีฉาวโฉ่

มีโดนโห่โดนฮาน่าผิดหวัง

รัฐบาลรัฐบวมอ่วมพะนัง

หลายคำสั่งล้วนคำ ทำคนงง

 

นั่งทบทวนกระบวนท่าโลกาภิวัฒน์

ฤๅ วิบัติ ด้วยละโมบ โลภ โกรธ หลง

แต่แผ่นดินถิ่นไทยแห่งไตรรงค์

จะยืนยงคงอยู่เพราะหมู่เรา

 

สามัคคีคือพลังที่ตั้งมั่น

คอยค้ำยันกั้นดับความอับเฉา

ณ แดนดิน ถิ่นนี้มีร่มเงา

ที่นานเนาว์เนิ่นมาพระบารมี

 

อีกสยามเทวาพระคู่บ้าน

ทรงประทานเสริมสง่าให้ราศี

แผ่นดินธรรมแผ่นดินทองล้วนของดี

ใครอัปรีย์ทรยศ ใครคดโกง

 

จงล้มหายตายพรากไปจากบ้าน

ใครสันดานชั่วร้ายจงตายโหง

คดในข้องอไม่ตรงไปลงโลง

อย่าอยู่โยงกัดกินจะสิ้นไทย

ฯลฯ

สหาย พันจอก

3/1/55